Ten rok był dla nas pełen niespodzianek, ciężkiej pracy i nowych doświadczeń. W ostatnich tygodniach było również trochę nerwowo. Ale wszystko czego doświadczyliśmy było dla nas nauką.
Początek roku to treningi i wzmożona praca nad posłuszeństwem Białej żeby jak najlepiej zdać egzamin na trenera. To były tygodnie kiedy obie byłyśmy zmęczone, nerwowe ale głodne wiedzy. Kiedy nadszedł dzień egzaminu stres z nas opadł i poradziłyśmy sobie z czekającym nas zadaniem. Mimo wielu niepowodzeń wcześniej nie poddałyśmy się tylko uparcie dążyłyśmy do wyznaczonego celu. 15 kwietnia zdobyłam tytuł Trenera! Dziękuję za to Alce która nie zawsze chętnie ze mną pracowała, Ewelinie która zagrzewała nas do walki i Maćkowi, który nas wspierał na każdym kroku.
Później nadszedł czas relaksu i ćwiczeń dla samej przyjemności ćwiczenia. Dafi nam towarzyszyła i wspólnie zaczęłyśmy naukę rally-o. Mniej więcej w tym czasie zaczęły się również niesnaski między duetem. Na początku warknięcia, odsuwanie się… Staraliśmy się sami nad tym pracować i całkiem nieźle nam szło. Nauczyliśmy się rozpoznawać warknięcia suk i panować nad emocjami (zwłaszcza swoimi).
Chodziliśmy na bullowe spotkania, wzięliśmy udział w „W Górę Bulle” i jeszcze więcej spacerowaliśmy. Podczas wakacji spędziliśmy 2 tygodnie z bulinką Torpedą która mocno zapadła nam w serce a Alce zalazła za skórę 😉 Nigdy nie widziałam tak „obrażonego” psa jak nasza Biała w tym czasie. Niestety dwa białe bullki nie pałały wzajemną miłością i trzeba je było pilnować na każdym kroku.
Był u nas na wakacjach również Gucio – buldożek francuski, który chrumkał i rzygał :p Jego Alka pokochała od pierwszego obślinienia. Mimo wielokrotnych kradzieży jego ukochanego świniaka przez Białą, Gucio był pozytywnie nastawiony Alki (i całego świata w ogóle).
W pamięć mocno zapadła mi jedna sytuacja z jego pobytu u nas. Poszliśmy na wybieg i psiaki wyszalały się za wszystkie czasy. 2h biegania! Czego chcieć więcej? Po powrocie do domu Gucio nagle zaniemógł na tylne łapy… Dla pełnego obrazu sytuacji dodam,że właściciel Gucia jest prawnikiem 😉 Ja – zawał, Maciek – wystraszony. Po chwili Gustaw już stał o własnych siłach. Na następny dzień rano – budzik dzwoni a w domu cisza. Druga drzemka dzwoni a w domu cisza… Otwieram szeroko oczy i ta cisza mnie martwi! Lekko spanikowana mówię do Maćka żeby poszedł zobaczyć czy Gucio żyje! Maciek na placach przechodzi do drugiego pokoju a tam Gustaw ziora jednym oczkiem 😉 Biedak miał zakwasy i wcale nie miał ochoty wstawać 😉 Ale to nas nauczyło dawkować bieganie Guciowi.
W wakacje zapałałam miłością do maszyny 😀 Obróżki, smycze, chusty i muchy! Wszystko własnego projektu. Wszystko dla psów. Na początku koślawe szwy, niepowodzenia…Ale im więcej czasu człowiek czemuś poświęca tym lepiej mu idzie. Teraz nie mam problemów z prostymi szwami, nic się nie pruje i już wiem jak mierzyć psa żeby pasowało 😛
Koło wakacji obudził się we mnie również rysownik 😉 Historyjki o bulku z kulek są naszym „pieszczochem” i pracujemy nad wydaniem ich własnymi siłami 🙂
Maciek i dziewczyny zaliczyli również dogtrekking. W biegu na 10km Alka była 3 a Dafi 4 🙂 Później Biała musiała to odchorować bo mimo szczerych chęci kondycja nie taka 😛
No i ostatnie tygodnie gdzie niesnaski stały się naszym utrapieniem. Na początku Alka się denerwowała bo ja się denerwowałam. Kiedy nad tym zapanowałam okazało się, że Alka broni Maćka przed Czarną. Więc teraz czeka nas jeszcze więcej pracy i przyzwyczajania dziewczyn do siebie. O ile na polu nie mamy problemu o tyle w domu Maciek jest „zasobem” i Alka nie pozwala zbliżyć się Dafi. Mamy nadzieję,że to zachowanie zostanie zniwelowane i nasz skład wróci do formy.
W październiku zostałam tymczasową kocią mamą 😉 Mała, czarna i odważna kotka przyplątała się wprost pod moje nogi i przez miesiąc z nami mieszkała. Smoła zapadła nam w serca i wniosła sporo radości w nasze progi. Dokazywała całą noc i cały dzień. Rozkopywała moje kwiaty, kąpała się ze mną, biegała za Czarną jak za matką… Ale cieszymy się, że znalazła świetny dom 🙂
W międzyczasie mieliśmy okazję być również w Radio Kraków! Świetna atmosfera przed audycją sprawiła,że przestałam się denerwować a Alka mimo swoich humorów pokazała się z najlepszej strony. Poznaliśmy również Kasię i Megę (która również nie słyszy). Mamy nadzieję,że ich historia również pojawi się na naszym blogu.
W tym roku nawiązaliśmy również współpracę ze sklepem FERA.PL i dzięki nim możemy testować nowe produkty 🙂
Reasumując – mam nadzieję,że ten rok będzie spokojniejszy. Chciałabym żeby nasza praca z dziewczynami dostarczała nam zawsze radości. Chciałabym aby dziewczyny znów mogły się beztrosko bawić bez ciągłego nadzoru. Chciałabym uczyć się nowych rzeczy i przy okazji przekazywać tą wiedzę dalej 🙂
Sytuacja powtarzała się ilekroć lustro było w zasięgu wzroku. Teraz kiedy jest już sporym i prawie rozgarniętym bullkiem omija lustra chyba,że buliś w ramie jest zdenerwowany. Wtedy i ona się denerwuje :p
bialagluchastrasznaczarna 